Τί έμαθα στο 'Εκκλησία και Αριστερά'

Μια 'κακοπροαίρετη' κριτική



Μετά από ένα τέτοιο συνέδριο μπορώ να πω γυρνώ πιο πλούσιος
καθώς έμαθα μερικές πολύ σημαντικές 'αλήθειες':


-ότι ο Καπιταλισμός είναι δαιμονικό κατασκεύασμα

-ότι 'στα μπουντρούμια της χούντας' υπέφεραν οι αριστεροί μόνο

-ότι οι μεγαλύτεροι αντισταλινικοί ήταν οι αριστεροί, άρα δεν θα πρέπει να κατηγορούμε τον κομμουνισμό

-ότι οι χριστιανοί κανονικά πρέπει να ζουν σε κοινόβια και πως οι πρώτοι χριστιανοί είχαν κοινοκτημοσύνη (άπαντα κοινά)

-ότι με τον σταυρό στο χέρι δεν υπάρχει καμμία περίπτωση να πλουτήσεις καθώς αυτόν τον πλούτο θα τον αφαιρείς αναγκαστικά από κάποιον άλλον
(λες και η 'πίττα' είναι πάντα δεδομένη ή λες και από τον 4ον αι. μΧ και τα ασκητικά συγγράμματα του Μ.Βασιλείου δεν έχει μεσολαβήσει καμμία βιομηχανική επανάσταση και άνευ προηγουμένου αύξηση και επάρκεια στα βασικά τουλάχιστον υλικά αγαθά (τροφή, ιατρική περίθαλψη κλπ) που για αιώνες ήταν ζήτημα η απλή και μόνο εύρεση και ύπαρξή τους (σοδειά κλπ) κάθε χρονιά..)

-ότι η Εκκλησία στην Σοβιετική Ένωση υπέστη διωγμούς επειδή ήταν στενά συνδεδεμένη με το καθεστώς των καταπιεστών (των 'κυρίων')..
(Παρεξήγηση δηλαδή οι διωγμοί..)

-ότι η Εκκλησία με την Αριστερά πρέπει να συμμετάσχουν και να πρωτοστατήσουν σε μια ευρεία συμμαχία κατά του νεοφιλελευθερισμού που απειλεί την ύπαρξη της ίδιας της ανθρωπότητας καθώς θέλει να μας μετατρέψει σε νούμερα

-και ότι είναι περίεργο πώς οι περισσότεροι χριστιανοί νοιώθουν πιο άνετα με τον καπιταλισμό παρά με τον σοσιαλισμό.
(Η ελευθερία δηλαδή δαιμονικό κατασκεύασμα! Ο Θεός την έδωσε, η χρήση της ελευθερίας επαφίεται στον άνθρωπο (σε τελική ανάλυση κυρίως στο πρόσωπο, όχι σε ομάδες) οι άνθρωποι μπορεί να την κάνουν 'δαιμονικη', την ελευθερία όμως μάς την έδωσε ο δημιουργός Θεός: ούτε Εκεινος 'τολμησε' να μην την δώσει σε μας, καθ' ότι μας δημιουύργησε φυσικά από αγάπη (ανενδεής ο Θεός) και όχι φυσικά απο κάποιαν ανάγκη να δοξάζεται η κάτι τέτοιο..(ανθρωποπάθεια))..Καμμιά φορά ο αριστερός ηθικισμός είναι πιο ανυπόφορος και από τον πιο ανυπόφορο θρησκευτικό ευσεβισμό.

Και όλα αυτά μέσα σε ένα πλαίσιο απεραντολογίας και κενολογίας που μου θύμισε τα νειάτα μου (που θα ζούσα αν θα ήμουν φοιτητής στη δεκαετία του '70)!.. Είπαμε να εκσυγχρονίσουμε την Εκκλησία, αλλά αυτό δεν θα γίνει με τις μουχλιασμένες φιλοσοφίες του Μαρξ.. Βέβαια στην Ελλάδα το 'χουμε κι αυτό, αντιλαμβανόμαστε τις τάσεις της εποχής με μια ..μικρή καθυστέρηση.

Βέβαια το να κάνεις κριτική από το ίντερνετ κλπ είναι 'σημείο της αποξένωσης των καιρών μας, της αλλοτρίωσης' κ.ά.π. Προφανώς η Αριστερά έχασε την αποκλειστικότητα δυνατότητας επιρροής σε ιδέες και αυτό της προκαλεί μια αμηχανία. Μαζί με το πανεπιστήμιο υπάρχει πλέον και το λαικό Ίντερνετ..

Φαντάζουμε για την 'αριστερή ορθοδοξία' (κατάλαβε όπως θες την έννοια του όρου) ως μίζεροι και πικρά επικριτικοί. Ας είναι.. Αλλά ας μην τους κάνουμε το χατήρι να μας πουν μίζερους..όχι ας μη μείνουμε σε ένα κλίμα, σε μία στάση μόνον αρνητικής (αμυντικής) αντιμετώπισης..Έχει και η χριστιανική 'δεξιά' (παρά τα λάθη και τις παραλείψεις της) τις δικές της αξίες, που αποτελούν δρόμους ζωής, και τις οποίες οφείλουμε να υπερασπιστούμε δυναμικά.

Και φυσικά (κατ' εξοχήν στον χριστιανισμό) πάνω απ' όλα δεν είναι οι ιδέες, αλλά αυτή η ίδια η ζωή, που μας έχει αποκαλυφθεί.

Όλα αυτά καθώς ο χρόνος ήταν πολύ 'σφιχτός' και επετράπησαν μόνο 4 ερωτήσεις από συγκεκριμένα άτομα της Αριστεράς και της Εκκλησίας (κληρικοί, καθηγητές της Θεολογικής) ή και των δύο χώρων μαζί, και οι οποίες πέρα από κάποιες ενδιαφέρουσες υπογραμμίσεις/παρατηρήσεις από μεριάς καθηγήτριας της Θεολογίας, αναλώθηκαν σε ευχολόγια, βερμπαλισμούς και αγαπολογίες, που επισφραγίστηκαν με θερμά χειροκροτήματα, επιβεβαιώνοντας το βιβλικό 'δόξαν παρ' αλλήλων λαμβάνοντες' (Ιω 5,44). Ζητήματα ουσίας που θα μπορούσαν να ξεφύγουν από αυτό το με το ζόρι 'πλαίσιο συμφωνίας' και να προκαλέσουν σύγκρουση ή έστω μία τριβή φυσικά απεφεύχθησαν.

ΥΓ1: Χάρηκα λίγο στο τέλος καθώς ο συμπαθής εκπρόσωπος του ΣΥΡΙΖΑ (του αναγνωρίζω πως ήταν σχετικά σύντομος) στην 20λεπτη περίπου εισήγησή του ασχολήθηκε κυρίως με τον νεοφιλελευθερισμό και λιγότερο με την Αριστερά καθώς ανέφερε τους όρους νεοφιλελεύθερος, νεοφιλελευθερισμός περί τις 20 φορές...

ΥΓ2: Για το πόσο το 'είχον άπαντα κοινά' (Πρ 2,44) έχει διαστρεβλωθεί, το έχει αναπτύξει θαυμάσια ο π.Αθανάσιος Μυτιληναίος, στην 26η ομιλία του στις Πράξεις (Λάρισσα,1985) που προσπαθήσαμε να παρουσιάσουμε εδώ http://seirrax.blogspot.gr/2013/01/blog-post_8034.html